เป็นบทสวดแสดงความนอบน้อมต่อดวงอาทิตย์ พราหมณ์ผู้ไม่มีบาป พระพุทธเจ้า
พระโพธิญาณ ตลอดถึงพระอรหันต์ผู้รู้แจ้งพระโพธิญาณ เพื่อขอให้รักษาคุ้มครองตนทั้งกลางวันกลางคืน
บทอาฏานาฏิยปริตร (ตำนานที่ ๘)
เป็นบทสวดที่ท้าวเวสสุวัณแต่งขึ้นทูลถวายพระพุทธเจ้า เพื่อประทานให้เหล่าภิกษุสวดคุ้มครองตนจากยักษ์ ภูตผีปีศาจ และเหล่าอมนุษย์ทั้งหลาย ปัจจุบันนิยมนำมาสวดขับไล่เสนียดจัญไรและอำนาจคุณไสย โดยจัดเป็นพิธีกรรมใหญ่โต เรียกว่า “สวดภาณยักษ์”
บทสวดอาทิตตปริยายสูตร
เป็นบทพระธรรมเทศนากัณฑ์ที่ ๓ ของการประกาศศาสนาทรงแสดงแก่ภิกษุชฎิล ๑,๐๐๓ รูป เนื้อหาว่าด้วยไฟที่เผาใจให้เร่าร้อน เพื่อให้เกิดความเบื่อหน่ายในสิ่งเหล่านั้น
โพชฌังคปริตร พิชิตโรคภัย (ตำนานที่ 10)
ประวัติ : เป็นบทสวดที่แต่งขึ้นใหม่โดยอาจารย์รุ่นหลัง โดยเก็บเอาเนื้อความจากพระสูตร ๓ สูตร ได้แก่ กัสสปโพชฌังคสูตร มหาโมคคัลลานโพชฌังคสูตร และจุนทโพชฌังคสูตร มาแต่งเป็นบทสวดสัตยาธิษฐาน เพื่อให้เกิดอานุภาพในการรักษาโรคภัยไข้เจ็บ