โพชฌงค์ ๗ ธรรมะรักษาโรค

สารบัญภายในเล่ม

เมื่อปีติเกิดขึ้นในใจความเจ็บไข้ก็บรรเทา
พระอรหันต์หายป่วยเพราะฟังโพชฌงค์ ๗
การฟังช่วยให้ตรึกธรรมได้ง่ายขึ้น
ความลึกแห่งธรรม ปุถุชนหยั่งรู้ได้ยาก
โพชฌงค์ฐานสู่วิชชาและวิมุตติ
สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์ สิ่งใดเป็นทุกข์ สิ่งนั้นไม่ใช่ตัวเราของเรา
เมื่อเหตุปัจจัยไม่เที่ยง ผลจะเที่ยงได้อย่างไร
เวทนาเกิดจากเหตุปัจจัยคือผัสสะ
เพราะผัสสะไม่เที่ยงเวทนาจึงไม่เที่ยงไปด้วยกัน
วิมุตติ หลุดพ้นได้ ไม่จำกัดกาล
ปหาน การละกิเลส ๓ รูปแบบ
ความหมายแห่งโลกุตตรมรรค
อริยมรรค ๔ ที่ตัดกิเลสโดยเด็ดขาด
พระโสดาปัตติมรรคตัดกรรมที่นำไปสู่อบายภูมิ
เกิดชาติใหม่กิเลสที่ละได้ ไม่กลับคืนมา
สกิทาคามิมรรค อนาคามิมรรค
พระอรหัตตมรรค ขจัดกิเลสได้เกลี้ยงเกลา
โพชฌงค์ที่ ๑ สติสัมโพชฌงค์
วิธีเจริญสติสัมโพชฌงค์
– โพชฌงค์ที่ ๒ ธัมมวิจยสัมโพชฌงค์
– โพชฌงค์ที่ ๓ วิริยสัมโฑชฌงค์
– โพชฌงค์ที่ ๔ ปีติสัมโพชฌงค์
– โพชฌงค์ที่ ๕ ปัสสัทธิสัมโพชฌงค์
– โพชฌงค์ที่ ๖ สมาธิสัมโพชฌงค์
– โพชฌงค์ที่ ๗ อุเบกขาสัมโพชฌงค์
– วางเฉย คือไม่ยินดียินร้าย สุขแต่ไม่ยึดติด
– อุเบกขาคือธรรมสร้างสมดุลแก่ธรรมทั้งหลาย
ขบวนธรรมที่ทำให้โพชฌงค์ ๗ บริบูรณ์
เจริญโพชฌงค์ให้ก้าวไกลต้องอาศัยวิเวก
ผู้ที่มีวิเวกก็เหมือนไม้แห้งพร้อมสีให้เกิดไฟ
รู้ละ สละวาง จึงว่างสบาย
ยิ่งเอาชนะยิ่งพบความพ่ายแพ้
ยอมลงปลงได้ ใจเป็นอิสระ หลุดพ้น
โพชฌงค์ ๗ ธรรมะรักษาโรค
๑. บทกราบพระรัตนตรัย
๒. บทนอบน้อมพระพุทธเจ้า
๓. บทไตรสรณคมณ์
๔. บทสรรเสริญพระพุทธคุณ
๕. บทสรรเสริญพระธรรมคุณ
๖. บทสรรเสริญพระสังฆคุณ
๗. บทโพชฌังคปริตร
๘. บทสัพพมงคลคาถา
๙. บทแผ่เมตตาให้ตนเอง
๑๐. บทแผ่เมตตาให้สรรพสัตว์
๑๑. บทแผ่ส่วนกุสล
๑๒. บทอธิษฐานจิต